ஸ்ரீ ஸ்வய ஞானானுபவம் - நிதாகன் அனுபவம் | பாடல் - 125

weblink


பாடல்: 125

நினதருளால் யாம் பெற்ற அனுபவத்தை;
நிகழ்வுறவே இவ்வண்ணம்
நிகழ்த்தலானோம்!
கனகருணாவாரிதியே!
யாம் உமக்கு;
கைமாறு செய்திட இங்கு ஒன்றுமில்லை!
மனதுடனே எமதுடலை உமக்களித்தோம்;
மற்றதனை நிமிஷத்தில்
நீறு செய்தாய்!
அனக எமதான்மாவை உமக்களித்தோம்;
அதனையும் நின் ஆன்மாவே
ஆக்கிக் கொண்டாய்!

கருத்து:

கருணாஸாகரா! ஸத்திய சொரூபா! சதானந்த வாரிதியே! ஆத்மானந்த சொரூபா! இது காலபரியந்தம் உம் கிருபையினால் யாம் பெற்ற எம் ஸ்வய
அனுபவங்களை தெள்ளம் தெளிவாக
உணர்வு பூர்வமாக, சொன்னோம்.

இந்த நிலைக்கு (ஜீவன் முக்திக்கு)
எம்மை ஆளாக்கிய, உமக்கு என்ன கைமாறு செய்வது என்றே
தெரியவில்லையே பிரபோ?

ஓ எம் ஐயனே! மனதின் பிடியில் இதுகால பரியந்தம் சிக்கியிருந்தோம். ஆனால், தாங்களோ எம்மை அந்த மாயா மனதின் பிடியிலிருந்து விடுவித்து அறிவின் சொரூபமாக்கி விட்டாய்!

எமது இருவினை (புண்ணிய பாப) உடலையும் எம் மாயா மனதையும் இணைத்து, உமக்கு அர்ப்பணம் செய்தோம்!

அடுத்த வினாடியே அவைகளை சாம்பலாக்கி விட்டாய்! ஜீவாத்மாவாக இருந்த யாம், உமது கிருபையினால் ஜீவகளை களையப்பட்டு ஆத்மாவாக
ஆனோம்!

அந்த ஆத்மாவையும், எல்லாம் நலமே!
என்றும், இருப்பது ஒன்றே! என்றும்,
நடப்பது நலமே! என்றும், இவை அனைத்தையும் இணைத்த நிலையில் எல்லாம் நீயே! என்றும், எம் ஆன்மாவை
உமக்கு அளித்தோம். அதனையும் உன் ஆன்மாகவே ஆக்கிக் கொண்டாய்! 

இப்போது, உணர்வு பூர்வமாக, உணரும்
நிலையில், நீ இன்றி யாம் இல்லை! யாம் இன்றி நீ இல்லை!! என ஆகிவிட்டோமே!

இங்கு இருமையென்று ஒன்றை காணவில்லையே! ஒருவர் என்ற
ஒன்றைத்தான் உணர முடிகிறது. (காண முடியாது, இயலாது)

                          எல்லாம் நீ!


குறிப்பு: ஸ்ரீ ஸ்வய ஞானானுபவம் - நிதாகன் அனுபவம் | பாடல் - 125

Popular posts from this blog

ஸ்ரீ ஸ்வய ஞானானுபவம் - நிதாகன் அனுபவம் | பாடல் - 129

Image
weblink பாடல்: 129 இன்றடியேன் உம்மை நோக்கி வணங்குவோமேல்; இரண்டுபடும் ஆதலினால் அதுவும் கூடா(து)! அன்றி எமை நோக்கி யாம் வணங்குவோமேல்; அணுகுபலன் இலாமையினால் அதுவும் கூடா(து)! என்றும் ஓர் வடிவான உம்மை நோக்கி; இருமையுற யாம் இன்று வணங்குவோமேல்; நின்ற எம்மை அஞ்ஞானியென நீ சொல்வாய்! நிர்மலமாம் தன்னிலையில் இருமை உண்டோ? கருத்து: ஓ எம் ஐயாவே! பரிபூரண மெய்யனே! ஆனந்த தூயனே! உம்மை எப்படி யாம் வணங்க முடியும்? எனத் தெரியவில்லையே? இப்போது யாம் உம்மை வணங்கினால், அங்கு இரண்டுபடும். ஆகவே இயலவில்லை! நீயே யாம்! யாமே நீ! என ஐக்கியமான பின்பு, யாரை யார் வனங்குவது? யார் அவ்வணக்கத்தை ஏற்பது? வணக்கம், வந்தனம், உபசாரம், உபகாரம், இவை அனைத்தும் இரண்டு என்ற துவைத நிலையில்தான், ஒருவர் செய்ய ஒருவர் ஏற்க, வாய்ப்பு உண்டு. இங்கு இருவரைக் காணோமே! ஒருவர் என்ற  இருப்பும் மறைந்து வருகிறதே பிரபோ? உலக நிலையோ, தெய்வ நிலையோ, பலன் இல்லாமல், மேலே கூறிய நிலையில், எவரும் செய்ய மாட்டார்கள்.  இங்கோ பலமும் (சக்தியும்) இல்லை! பலனும் (ஒர் பொருளும் - வியாபாரமும்) இல்லை! இது என்ன ஆச்சர்யம்? யாம் தான், எப்படியும், நீர் ஸ்...
Read more

ஸ்ரீ ஸ்வய ஞானானுபவம் - தெளிநிலை | பாடல் - 87

Image
weblink பாடல்: 87 நிரந்தரமாம் அறிவான எம்மிடத்தில்; நிகிலமுமே கற்பிதமாய் தோற்றலாலே; பொருந்திய அக்கற்பிதமாம் தோற்றமெல்லாம்; பூரணமாம் அறிவான அகமே என்றும்; விரிந்த அறிவான அகம் பிரம்மமென்றும்; வேறற்ற அபேத பர ஞானத்தாலே; அருந்தவனே! பேதமதி அனைத்தும் தள்ளி; அசஞ்சலமாய் ஆன்மாவில் அமர்ந்து நிற்பாய்! கருத்து: அறிவே ஆன்மா! ஆன்மாவே அறிவு! அந்த அறிவு சொரூபமான எம்மிடமே இந்த நாமரூப ஜக ஜீவகோடிகள் தோன்றினர். ஊசி நாட்ட இடமில்லாமல் யாமே நிறைந்திருக்கிறோம்! எமக்கு அன்னியமாய், எவைகளும் இல்லவே இல்லை, என்ற அபேத பரபாவனையால், பேதமாக தோன்றும் அனைத்தையும் இல்லை! இல்லை! இல்லை! எனத்தள்ளி யாம் ஒன்றே! என்ற அகண்டான்ம பாவனையால், அசையாமல் இருப்பாயாக!                                                      எல்லாம் நீ! குறிப்பு: ஸ்ரீ ஸ்வய ஞானானுபவம் - தெளிநிலை | பாடல் - 87
Read more

ஸ்ரீ ஸ்வய ஞானானுபவம் - நிதாகன் அனுபவம் | பாடல் - 113

Image
weblink பாடல்: 113 குருவர நின் கருணையினால் கண நேரத்தில்; குறைவு தரும் பேதமதி அனைத்தும் நீங்கி; சர்வமுமே பிரம்மமென்னும் நிச்சயத்தை; சாலவுமே திடமாக சார்ந்தோமந்தோ! பரவிய இவ்வுரமான நிச்சயத்தால்; பரமான எம்மிடையாம் சாந்தமாகி; விரவுபவ துக்கங்கள் அனைத்தும் நீக்கி; விமலபரம ஆனந்தம் அடைந்தோமந்தோ!! கருத்து: எம் ஆத்ம நாதா!  ஸ்ரீஸத்குருதேவா! உன்னுடைய அபாரமான கருணையால் ஒரு வினாடியில், தேகாத்ம புத்தி நீங்கி பிரம்மான்ம அறிவு பிரகாசித்தது. அந்த பிரம்மான்ம அனுபவத்தினால், எம் அறியாமையினால், எம் மனோசபலத்தால், எம்மைத் தொடர்ந்த, நான் ஓர் பந்த ஜீவன் என்ற தளை (விலங்கு) உடைத்து எறியப்பட்டு யாமே பரமாத்மா! என்றபுருஷோத்தமன் ஆகிவிட்டோம். தாங்கள் கொடுத்த உபதேசப்படி, "அகம் பிரம்மம்; பிரம்மம் அகம்" (யாம் அது . அதுவே யாம்) என்ற அகண்ட பரபாவனை செய்ததாலே, பவ பாச துக்கங்கள் அனைத்தும் தூக்கத்தில் கண்ட கனவு போல் மறைந்து விட்டது. அதனால், மலமற்ற அமலமான மனமானது மஹத்தாகி,பரத்தில் கலந்து, கரைந்து மயமாகி, யாம் அதுவாகவே இருக்கிறோம் ஐயா!                       ...
Read more